Normal




Fransızca. İsim



1- Belirli bir kural veya ilke silsilesine uygun,  kalıpların içinde yer alan, aşırılığa ve haşarılığa kaçmayan, alışılagelmiş, aşmadan taşmadan tam ortada duran, ılımış kişi, olgu, nesne, kavram. Örnek: "Norm al Danyal, norm al.


2- Geometri. Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme. Örneğin: "Norm almak diye bir tabir yok Cemil Abi. Normalin nesini anlamıyorsun ki; yüzeyle onu kesen doğru arasında 90 derece varsa, bu normaldir! Şu fırça gibi saçların normal mesela. Ama uzatırsan ya da dökülürlerse anormal olacaklar."


"Her Ay Sıfır Yayın" ilkesinden asla taviz vermeyen Kafa Yolları Haritası Ailesi olarak, son gelişmelerin ardından bir araya geldik ve yeminimizi bozup kepenk açma kararı aldık. Çünkü sirk kafasının harbiden çoook ama çoook karışık bir kafa olduğunu gördük ve uygar dünyanın tüm ezilmiş hormonsuzları adına endişelendik, sevgili medmeksgiller!

Gözümüzü açtığımızda bizi karşılayan sahneler şöyleydi: İnsanlar yürüyorlar, slogan atıyorlar. Polisler ara sokaklara kadar onları kovalıyorlar. Bir dakika içinde araç trafiği başlıyor. Sonra kalabalık yeniden ortaya çıkıyor; araçlar ortadan kayboluyor. Polisler, direnişçiler, araçlar -ara ara gözden kaybolarak- birbirlerinin peşi sıra koşuyorlar. Devlet, göstericileri öldürerek, onların gözlerini çıkararak ve kafalarını kırarak ve bunların hepsini aklayarak 'destan' yazıyor. Bazı yaratıklar aniden yerden bitip, "palalarımı nirelerine sürtem?" diyerekten eylemcilere saldırıyorlar. Her iki tarafın birbirlerine benzeyen yılışık palyaçoları birbirlerine labut fırlatıyorlar. Bazı insanımsılar tefekkür merdiveninde kendilerinden bir basamak yukarıdakileri taciz ediyorlar. Mahkemenin kararıyla halka açılan park, halka açılana kadar, halka yasaklanıyor. Lobiler, penguenler, provokatörler, ezilmiş Tuborg tenekeleri, tüy dökücü kremler, dökülen tüyleri yeniden çıkaran şampuanlar, gaz bombaları, göt kılları havada uçuşuyor. (Eh tam da tabloya uygun olarak, bu sırada Dolmabahçe'den Karaköy'e bir at geçiyor, dört nala!)




Bu garip ortam, bizim de kafa yolumuzu şaşırmamıza yol açtı tabii ki. Ara ara kaybolsak da, birbirimize kavuştuk; "haritamızı serelim de yolumuzu bulalım" dedik. Eylem sürecinde radikallaşen Gülbahar, haritada dağ aramaya kalkıştı. Ocak gazından her daim kafası kıyak Ramiz, "illa da çay!" diye tutturdu. Akla en yatkın ikinci öneri Danyal'dan geldi: "Gezi kelimesiyle ilgili bir madde yapalım abi. Çünkü 'gezi'nin ikinci anlamı, 'ipek ve pamuk karışımı bir tür kumaş'. Hani naylon bir doğa-kültür-tarih-idare anlayışına karşı ipek ve pamuğun direnişi gibi...Ancak bu yaklaşım; 'nefsi müdafaa' için havaya ateş açan polis Ethem'i nasıl başından vurduğunu ve 'kalabalığı dağıtmak' için havaya sıkılan kurşunun nasıl olup da yerdeki Medeni'yi öldürebildiğini açıklayamayacaktı. Sonunda akla en yatkın öneri geldi ve bu maddede karar kılındı. (Danyal'ıma emir verdim; 'normal'i araştırdı. Buyrun!)

Normal kelimesinin kökü, Latince norma'nın, yani marangoz gönyesinin, iki yana açılmış yapısına dayanır. Bu kelimeden türeyen normalis, önceleri 'marangoz gönyesine göre yapılmış mal' demekken, git-gel git-gel zamanla toplumsal hayatın zırhını geçip, içeri sirayet etmiş. Kelime böyle bölüne bölüne, "kurala/gönyeye/standarda uygun" anlamlarını da kazanmıştır. Lakin etimolojisi ahlaksız Batı, gönye göndermesinin önünü alamamış, normali 17.yy'da "doğru açıda olmak" anlamında da işe koşmuştur. Normal'e göre -yukarıdaki fotoğrafta görüldüğü üzere- ağız (blade) ile dil (tongue) arasındaki açı tam 90 derece olmalıdır. Ne 30, ne 45, ne de 120, tam 90 derece! 

"Bu da mı tesadüf?" dedirtecek ve tüm kumpasperverleri hayrete gark edecek bu bilgiye göre 90 derecelik açı sembolü sadece 'norma' da bulunmamaktadır. Masonların pergel ve gönyesine ne demeli? Bu sembolde perge de gönye de 90 derece ile durmaktadır. Şimdi sıkı durun: Türkçe'de kullanılan 'gönye' ile Ecnebi dillerindeki 'norma' kardeştir! Yunanca "köşe", "dik açılı marangoz aleti" anlamlarına gelen gonia kelimesinden dilimize iliştirilen gönye, İngilizce knee (diz) kelimesinin de atasıdır. Dikkat buyurursanız, bir dizin 90 derece açıya kavuştuğu yegane normal durum oturmak eylemidir.  Peki MOSSAD'in önsözünü yazdığı, CIA'in Hadi Ülkemizi Karıştıralım Eylem Kitapçığı'ndaki 90 numaralı eylemin ne olduğunu tahmin edin desek? 






(+Danyal yenişaffak ekini yazının altına yapıştır! -Yapıştırdım abi de, bu yenişaffak eki ne? +Orasını karıştırma Danyal, borç batağındaki blogumuzu kurtarmaya çalışıyorum. Dediğimi yap sadece, 90 numaralı eylem planını şey edeceğiz işte! +Peki abi, sen bilirsin. Bu 90 numaralı eylem dediğin 'normal adam' mı? +O ne ki? -Normal adam eylemi işte; adam gidiyor, normal duruyor! +Oturuyor mu? -Hayır ayakta duruyor. +Dik diyoruz, diz diyoruz, 90 derece diyoruz. Resmen oturuyor vatandaş. Eki okumadın mı? -Sen yapıştır deyince okumadan yapıştırdım ben. +Eki oku eki oku! O ek bize ihale...len, klavye açık kalmış Allahsız!) 

Efendim normale dönecek olursak; n
ormalle ilgili en can alıcı nokta, normalin tanımının kendiliğinden oluşmuş gibi algılanmasını sağlayacak mekanizmaların varlığıdır. Kelimenin kökü bile, normallik gönyesiyle sosyal oduna şekil veren bir marangozun varlığını işaret etse dahi,  ahali mütemadiyyen normalin normalliği mitiyle yemlenir. Normalle anormal arasındaki sınırların belirgin olduğu, işlevselliğe dayalı alanlar bir yana; toplumsal anlamda normali belirlemek ve meşrulaştırmak için kullanılan ideolojik altyapı, ister ilahi kurallara (İsa da marangozdu. Sıkıysa bunu da ye, ate!), ister bilime dayandırılsın; aslında her şekliyle spekülatif ve değişkendir. 

Sözün gelişi-güzeli: Uzun bir zaman boyunca psikiyatri camiası tarafından zihinsel hastalık olarak görülen eşcinsellik, ancak 1973'teki DSM-II ile hastalık kategorisinden çıkarılmıştır. Bu çıkarımın psikiyatrların bir araya gelerek, "Hacı ya bu işte bir terslik var gibi. Eşcinsellik yeryüzündeki binlerce türde görülüyor. Belki de biz yanlış değerlendiriyoruz" demeleri sonucunda ortaya çıktığını düşünüyorsanız; gerçekten de iki kadeh rakı içilecek güzel insanlarsınız demektir. (Tabii, hesap size girecek.) Halbuki, normal-anormal arasındaki dinamik ilişki böyle yürümez. Bu açıdan bakıldığında muhtemel yanıt, 70'li yıllara doğru eşcinsel kimliğin toplumda görünürlüğünün artması ve muhalif bir unsur olarak hem gündelik yaşamda hem de siyasi alanda kendi varlığını hissettirmesidir. (Daha o el kitabından çok 'disorder' çıkacak arkadaş! Şu "Dünya Şizofren Olsun!" dileği tutsa bir, o zaman göreceksiniz 'disorder'ın kaç bucak olduğunu!)





"Özet geç, hiç" derseniz; normalle anormal arasındaki ilişki, hangi tarafta kaç kişinin olduğuna bağlıdır. Bir imgeyi sadece siz görüyorsanız ona rüya, iki kişi görüyorsanız evlilik, on kişi görüyorsanız hayal, bin kişi görüyorsanız marjinal parti, on milyonlarca kişi görüyorsanız toplumsal uzlaşma, on milyonlarca kişi görüyorsanız ve görmeyenlerin zulüm görmeleri gerektiğine inanıyorsanız totaliter rejim denir. Hiçbir totaliter rejim, verilen emirleri uygulayanlardan ve bu uygulamalara sessiz kalanlardan bağımsız değildir. Yukarıda bahsedilen ideolojik altyapı, her bireye döşenen tesisat sayesinde bir ağ şeklini alır ve normalin inşası görevini yerine getirir. Yeryüzünde sadece devlet, mafya ve okulun kabadayı çocuğunda görülen bu bürokratik işlevsellik; yemek parasının bir kısmını zorla alma karşılığında çirozu koruma esasına dayanır. İşte bugünün Türkiye'sindeki normallik sözleşmesi de, tek millet-tek din-tek dil-tek ahlak-ama-ayrı-kursak 
söylemiyle meşrulaştırılmış, başı neo-liberal kıçı muhafazakar bir sözde-uzlaşmadır.  

İşte bu minvalde yavrum, 80'lerin Türk komedi filmlerinde yer alan, yamyamlaşmış bir çevreye sıkışan bir vejeteryan portresini bugünkü filmlerde görememizin nedeni, o son namuslu namussuz vejeteryanın çoktan yenmiş olmasıdır. Vahşi neo-liberal politikalar, 'işini bilmeyen' insanları çoğunlukla oyunun dışına iterken; bugün normal gördüğümüz işini-bilme-paradigmasıyla son 30 yılda ahalinin tranç bölgesine damgasını vurdu. İşin anormal tarafı, az sayıda kişinin bu damgalanmaya karşı koyması ve onların da ancak bir kısmının çemberin içinde yer almamak için çaba sarf etmeleriydi. Yakın tarihin baştan kıça ak beygirini günümüze sürdüğümüzde, kamuya ait her değerin bu kadar fütursuzca yağmalanmasına karşı çıkan bir avuç anormal "çapulcu"nun çektiği asıl ıstırabın, güvendikleri kamu-özel tüm kurumların ihanetiyle karşılaşmak olduğunu görüyoruz. Onları korumak ve kollamak adına paralarını alan zorba, bırak korumayı, aksine her an dövmekle tehdit ediyor; yeri geldiğinde bir tane çakıyor. 




Gezi Parkı Direnişi'ne katılan insanların bir kısmı bu zorbaya karşı çıktı. Ancak bir kısmının derdi sadece zorbayla değil, zorbalıklaydı da. İşte o insanlar, on yıllardır normallik etiketiyle kakalanan çirkin yemek masasında yemeyi reddettiler ve "anormal" yemek yeme tarzlarının güzellikleriyle tanıştılar. Folklorik bir tat olarak kitaplara sıkışan imece kültüründen habersiz, beygir gibi yarışma motivasyonuyla büyümüş yirmili yaş grubu, sırf kendi damgalı götlerini kurtarmak için çırpınmaya alıştırılmış -aynen kendileri gibi- insanların karşılık beklemeden yardımlaşabildiklerini fark ettiler. O sıkışık masada birbirlerinin tabaklarındaki taama açgözlülükle bakmaları öğütlenenler, ayağa kalkıp kendi tabaklarındaki başkalarına üleştirdiler. 
Bununla kalsa tüm marangozlar için yine iyi; belirli bir süre devletin olmadığı Taksim'de (kelimenin tam anlamıyla anarşi yaşanırken) duvarlara slogan yazma ve bir kaç ufak hadise dışında hiçbir suçun işlenmediğine şahit oldular. 

1980-2000 arasında paranoya tahtalarıyla çakılan, 2000-2013 arasında üzerine dindarlık-muhafazarlık örtüsü serilen,bu hantal masa şöyle bir sarsıldı. Bazıları masa dışında bir alan olmasından hoşlandılar. Bazıları -bu masanın yerine eski masanın gelmesini istediklerinden- hoşlanıyormuş gibi yaptılar. Bazıları da, "masa elden gidiyor!" diye feveran ettiler. O masaya sıkışmamak için direnenlerin bir kısmı bu memleketteki marangozluk mesleğini sorgulayıp, "Hepimizin oturmak zorunda olduğu, odada başka bir eyleme yer bırakmayan masalar yapmak zorunda mısınız(mıydınız)?" sorusunu sordu. Belirli bir azınlık haricinde toplumun her kesimi tarafından kabul gördüğü varsayılan 'normallik'lere (ilgisiz maddeleri bir arada taşıyan torba yasalar, talan edilen doğal ve tarihi zenginlikler, kolluk kuvvetlerinin şiddeti, "benyaptımoldu"cu icraatlar, yandaşlara verilen ihaleler, vb.) karşı çıkan, anormal bir direniş başladı. Bundan sonrası komple Nostradamus!

"Peki ya gerçekten şimdi n'olacak? Eldeki masa olduğu gibi yer kaplayacak mı? Daha önce sıkışmaya zorlandığımız masa, cilalanıp yeniden mi karşımıza getirilecek? Masada oturmak istemeyenlerin talepleri doğrultusunda daha küçük bir masa mı yapılacak? İnsanlar memleketin 'normal'nin yol açtığı huzursuzluğu gidermenin ilk adımının kendi 'normal'lerini değiştirmek olduğunu anlayacaklar mı? TDK yüzdelli kelimesini kabul edecek mi? Ünlüler mi kazanacak, gönüllüler mi?" (Bitti mi o? Ne zaman?)

Bu ve bunun gibi pek çok sorunun yanıtını, Cumhuriyetin 100.Yılı'nda yayınlanacak olan, bir sonraki KYH maddesinde bulabilirsiniz.

Kırk yılda bir gerçekleşen bu ziyareti, Bülent Ortaçgil'in Normal'iyle bitirelim mi ütopikler? (Not: Vidyodaki görüntüler şarkıyı, şarkıcıyı ve şarkıyı paylaşanı -normal olarak- bağlamaz!)





Yenişaffak Eki: 

Ana sayfa

Evindeki sandalyede veya koltukta normal normal oturan insanlarımız, aslında CIA'in memleketi karıştırma planının kurbanlarıdır. CIA Başkanı yaklaşık 2 yıl önce İsveç'i sonra İsrail'i ziyaret etti. Bakın, ikisi de "İs" ile başlıyor.  İsveç'te ne var? IKEA'nın genel merkezi, insanların dizlerini 90 derecede tutmalarını sağlayan mobilyacı, her yıl en fazla ağaç kesen marka. İsrail'de kim var? Uri Geller, telekinezi ile kaşık büken adam, Matrix'teki kaşıkbükücü çocukları eğiten adamın ta kendisi. 

Köşe Yazısı

Neo ve çapulcu şurekasının amacı neydi? Sistemi yaratan ve yöneten kişiye, yani Mimar'a kafa tutmak! Peki biz bu komplonun farkında değil miyiz? Elbette farkındayız. Milletimiz neden "dik dur eğilme!" diye bağırıyor sanıyorsunuz. Çünkü bu cillop millet, Uri Geller ve Matrix'in piçlerinin Başbakanımızı kaşık gibi bükmek istediklerinin farkındalar. Dünyayı güneşin değil, gündüz isimli varlığa takılan ampulün aydınlatması kadar kesin bilgidir bu. 

İşte bunu engellemek için son saçbükücü de dahil olmak üzere pek çok yetenekli kişi Başbakan'ın danışmanı olarak göreve alındı. Tele lobisinin bu kinezisini bozacağız! (IKEA, IKEA, ayağını denk al, kutsal değerlerimizi İsveç köftesine çevirmeye izin vermeyiz!) 

İlim

Peki ya, yerde durdukları iddia edilen Ethem ve Medeni, havaya ateş açan kolluk kuvvetlerinin kurşunlarıyla nasıl ölebildiler? Adem ile Havva'nın ilmi varlığını reddeden sözde-ilim çevrelerinin sakladığı fiziksel gerçek, Yöresel Anormal Yerçekim Kuvveti'dir (YAYK). Bilindiği gibi dünyanın yerçekimi bizim bir an önce Yüce Yaradan'a kavuşmamızı engellemektedir. "Peki o anda yerçekimine ne oldu da, bu kandırılmış gençlerin Yaradan'a kavuşmasını engelleyemedi?" sorusuna verilen en bilimsel yanıtı  TÜBİTAK'ın yaptığı araştırmalar veriyor. Bu araştırmalara göre; Ankara'daki Kızılay Meydanı'nda ve Lice'nin Kayacık köyünde normal yerçekim kuralları değil, YAYK geçerlidir. Yani o yörelerdekii anormal bir yerçekim kuvveti, havaya sıkılan bir kurşunun yükselmesine izin vermemekte; son sürat yere doğru çekmektedir. "Matriksin kurallarını değiştirilemez ama esnetilebilir; işte YAYK budur!" kuralından hareket eden TÜBİTAK, yakın zamanda YAYK'ın geçerli olduğu diğer bölgeleri de açıklayacaktır kuşkusuz. 

Kültür -Sanat

Ayrıca buradan TDK'yı da uyarıyoruz: Normal ve gönye örneklerinde gördüğümüz bu rezaleti çözün; dilimize değen cenabet lobici kelimeleri temizleyin; yerine helal kelimeler koyun. Zaten sözlükteki kelimelerin anlamlarını cart diye değiştirebilme gücüne sahip, yenilikçi bir kurumdan da böyle ulvi bir hamle beklenir. Bittabi, KYH Ailesi olarak, dilde taharet için açılacak ihaleye talibiz. İşimizi bildiğimizi ispat etmek adına, 'normal' ve 'gönye' için bulduğumuz yeni kelimeyi TDK'ya ücretsiz hediye ediyoruz. 

İşte kelimemiz: Yüzdelli

Bitişik yazılan bu tek e'si düşmüş bu kelime, fuzuli yere ayrı duran iki kelimeyi birleştirdiğinden, hem kelime tasarrufuna katkıda bulunacak, hem de Türkçe'nin daha derli toplu bir dil olmasını sağlayacak. Şimdi  Danyal sizin için yüzdelli'yi cümle içinde kullanıyor: [Normal] "Hava sıcaklıkları mevsim yüzdellilerinin üzerinde seyrediyor" [Gönye] "Sınav günü yüzdellimi evde unutunca, hocanın verdiği yedek yüzdelliyi kullanmak zorunda kaldım.") 

Teşekkürler Başganım!







Emeği Geçenler:

Cemil Abi..... Usta

Danyal..... Araştırma görevlisi / Şamar oğlan

Gülbahar..... Sayfa sekreteri

Ramiz..... Çaycı





Filmin Sonunda Akan 'Roll Caption'ı Bitene Kadar İzleyen Ruh Hastalarına Ödül Olarak Verilen Silinmiş Sahne: 

-"Norm alınmaz, norm olunur!" diye bir espriyle başlayalım Cemil Abi. Kafalarını karıştırırız; uzun süredir ortalıkta olmadığımızı anlamazlar belki! +Yerler mi, son yazıyı neredeyse bir yıl önce yazmışız? -Ya abi bizim millet unutkandır, ne versen yer diyorum sana. +Bence bodoslama dalalım! -Dur abi yapma öyle, çok anormal olur! +Çekil kenara Danyal, normalimin tersinde duruyorsun zaten, seri şekilde ötekileştiririm seni! (Kahkahalar) +Pardon ya, dayanamadım. Baştan alalım. 

... -Dur abi yapma öyle, çok anormal olur! +Çekil kenara Danyal, normalimin tersinde duruyorsun zaten, seri şekilde ötekileştiririm seni! (Kahkahalar) +Yine dayanamadım, suratına bakınca gülesim geliyor! (Kahkahalar) 

... -Dur abi yapma öyle, çok anormal olur! +Çekil kenara Danyal, normalimin tersinde duruyorsun zaten, seni bi' şekilde.... ötekileştiririm seni! (Kahkahalar) -Bi' şekilde, tabii abi! (Kahkahalar) 

... - Abi du  yapma öyle, çok anormal olur! +Çekil kenara Danyal, normalimin tersinde duruyorsun zaten, seri şekilde ötekileştiririm seni! (Kahkahalar) +Abidu ne lan, abidu ne! Off karnıma ağrılar girdi. Silelim bunu Gülbahar, silelim! (Kahkahalar)